İlk kelime... İlk cümle... İlk köşe yazım...

Yazmak; çığlıktır, feryattır, ikazdır. Allah içinse, eşref-i mahlûkatın hayrınaysa haktır. Bu yazı benim ilk köşe yazım olacak. Yazmanın ne denli zor olduğunu bilmeyeniniz yoktur. Bu yazımda, siz değerli okuyucularımızdan çok ricam olacak, eğer sürç-ü lisan edersem affedin.

Kültürde, sanatta, edebiyatta yozlaşmanın son demine gelmiş bir ülkenin vatandaşı olarak feryadımı dile getirmek için bu yazıyı kaleme almak zorunda kaldım.

1 - Değerli okuyucularımızdan ricam, “Yaz dizileri”nin isimlerini alt alta yazıp okusunlar. Ben okudum. Yorumum; aşk, ihanet, örfsüz-geleneksiz yaşam biçimleri ve hayâsız entrikalarla örülmüş çağdaş (!) görünümlü sahte yüzler...
( Senaristlerine, oyuncularına ve TV yöneticilerine) YAZIKLAR OLSUN!

2 - Değerli okuyucularımızdan ricam, üç değişik gazete alın, objektif olarak dikkatle inceleyin ve okuyun. Ben okudum. Yorumum; sağdaki gazete, övgü artı yalakalık. Soldaki gazete, sövgü artı hakaret. Ortadaki gazete ise asparagas haberler artı yarı çıplak hatun resimleri.
( Yazarlarına ve editörlerine ) YAZIKLAR OLSUN!

3 - Değerli okuyucularımızdan ricam, bir resim sergisine gidin. Mümkünse modern-çağdaş (!) resim sergisini tercih edin. Kokteylden yemeyin şüphelidir, verileni içmeyin haramdır. Gelenleri gözlemleyin ve kulak kabartın. Elinizde olmadan saçmalıklara gülümseyeceksiniz. Gelelim resimlere… Ressam sürrealist ya, kalın fırçayla bol çeşnili yağlı boyayla kafasına göre gelişigüzel sürmüş… Araya da iki nü resim eklemiş ki modern ressamlığına çağdaşlık kimliği otursun. Ben gezdim, gördüm. Yorumum; Bedri Rahmi Eyüboğlu kadar beyniniz ve ufkunuz yok mu? Rahmetli gördüğünü çizerdi, yaşadığını yazardı!
( Modern ve çağdaş olmayı yanlış anlayan ressamlara ve onlara değer verenlere ) YAZIKLAR OLSUN!

4 - Değerli okuyucularımızdan ricam, bir devlet tiyatrosuna, bir şehir tiyatrosuna, bir de özel tiyatroya gidin. Sadece izleyin. Sonra düşünün, bu eserler kimlerin? Oyuncular ve oyunculukları nasıl? Seyircilerin tepkisi nasıl? ( Özel tiyatroya 15 yaşından küçük seyirci getirmeyin. Yatak sahnesi veya elbise yırtılma gibi nahoş hadiseler olabilir )
Ben gittim, izledim. Yorumum; Devlet tiyatrosu, sanattan anlamayan üst makam işgalcileri tarafından onaylanan eserlerin, zoraki sahneye konulmuş ve yavan oyunculuklarını abartılı ses tonuyla kapatmaya çalışan biçare oyuncularla geçiştirilen sezon.
Şehir tiyatroları ise belediyeler ile yakınlık kurmuş siyasi cambazlıklarla eserlerin ve oyuncuların kalite ve kapasitesine bakılmaksızın sezon broşürünü dolu göstermek için sahneye konmuş oyunlar. Özel tiyatrolar tok gözlüdür. Devlete boyun eğmezler. Belediyenin boşluğuna göz dikmezler. Özeldirler, muhaliftirler, özgürdürler, yenilikçidirler. Bir de milli ve manevi olabilseler, özgün ve kaliteli eserler üretebilseler ne mutlu...
( Milli tiyatroya değer vermeyen, kolayına kaçan, sanatı siyasete çekmeye çalışanlara ) YAZIKLAR OLSUN!

Büyük medeniyetlerin temelinde de büyük değerler vardır. İnsani değerlerin yanı sıra kültürel değerlerin de medeniyetlere bir değer kattığı ve bir farkındalık kazandırdığı herkes tarafından bilinmektedir. Osmanlı Medeniyeti'nin hüküm sürdüğü Anadolu topraklarında, Cumhuriyet'in ilanından sonra Türk toplumu gelenek ve göreneklerinden gittikçe uzaklaşmıştır. Sanatta, edebiyatta, siyasette, ticarette ve daha birçok alanda Osmanlı Medeniyeti'nin devam etmesi için hayatını ve emeğini feda eden insanlar olmuştur.

Devlet Kültür varlıklarını koruma ve restorasyon işlerinde takdire şayan çok güzel çalışmalar yaptı. Öyle ki, yurtdışındaki kültür varlıklarımızı bile sahipsiz bırakmadı, onları da restore etti. Artık kültürümüzü koruma zamanı ve ahlak erozyonuna “dur” deme zamanının gelmiş olduğu kanaatindeyim. Bir an önce “Kahrolsun Hayâ” diyenlere karşı “Kahrolsun Hayâsızlık” bilinciyle kenetlenmemiz gerekir.

Devletler artık savaşla değil, kültür-sanatla değerlerinden kopartılıp yozlaştırılarak yenilgiye uğratılıyor!

Halen kültürü, sanatı ve edebiyatı küçümseyenlere YAZIKLAR OLSUN!